Nostalgie Loe Lap

 Herinnering: Loe Lap

Als wij, met onze ouders want alleen was te gevaarlijk, naar de binnenstad van Amsterdam gingen vanuit Amsterdam Oost, dan ging dat natuurlijk met lijn negen.

Deze tramlijn reed vanaf Diemen, langs stadion de Meer door de watergraafsmeer naar het Oosterpark waar wij dan opstapten en al naar gelang welke winkel wij heen moesten stapten we dan uit. Meestal was dat de Dam, een enkele keer was dat het Rembrandtplein.

Als we op het Rembrandtplein uitstapte dan liepen wij langs de terrasjes naar de Reguliersbreestraat toe, langs die prachtige bioscoop Tuschinski en dan zo de munt op.

Dan kwamen wij op nummer 11 langs de beroemdste uitdragerij van Amsterdam namelijk die van Loe Lap.

Loe Lap

Loe was een joodse zakenman die de tweede wereldoorlog overleefd had door tijdig onder te duiken en zich in leven te houden door een meegenomen voorraad tabak illegaal en beetje bij beetje te verkopen. Ook zijn zus Annie was tijdig ondergedoken, zijn ouders en broer Benjamin hadden die mazzel niet en overleefden de oorlog niet.

Na de oorlog legde Loe zich toe op de verkoop van de, door de geallieerden achtergelaten oorlogsmaterieel en goederen. Dat liep zo goed dat hij uiteindelijk in 1964 de winkel in de Reguliersbreestraat opende en daarna nog een aantal zaken in andere steden.


Zijn reclamekreet was: "Wat Lap lapt, Lapt Lap alleen"

Eind jaren zestig tot midden jaren zeventig liepen vooral de producten Afghaanse jassen en de pukkel (een Amerikaanse jute tas) als een trein.
Veel schoolgaande jongeren, zoals mijn oudste broer en ik, hadden een pukkel en stopte daar onze schoolspullen ook in. Met natuurlijk het ban de bomb teken erop, met viltstift natuurlijk en Make love Not war, wisten wij veel, als protest tegen de

Vietnamoorlog.

 

 

Naast een gewiekst zakenman zijn had Lou ook een grote vriendenkring opgebouwd, nu zou hij waarschijnlijk een enorme what's app lijst hebben, toen deed hij dat anders. Zaterdags zat hij op het Rembrandtplein alwaar hij al zijn vrienden ontving, ze trakteerde op borrels en gein, hijzelf vertelde heel veel moppen.
Onder hen bekende namen als Jan Schaefer en zijn assistent Eberhard van der Laan en ook burgemeester Wim Polak maar ook veel artiesten zoals Rijk de Gooijer, Ramses Shaffy en anderen behoorden daarbij.
Als je iets gedaan wilde krijgen dan belde je Loe, zoals ook Mies deed bij open het dorp of Willem Duys voor zijn vuist weg.

Begin jaren 80 gaat het echter mis, de één na de andere zaak moet sluiten en in 1984 valt ook het doek voor de winkel die ik in mijn jeugd koesterde 

                                    De reguliersbreestraat 11

Loe Lap was, net als mijn joodse bazen waar ik van 1975 tot 1978 en later nog een tijdje heb gewerkt, goed voor zijn naasten en personeel en dat stat ook op zijn grafsteen te lezen.

Lou Lap is op 24 april 1993 overleden in het AMC in Amsterdam en begraven op Zorgvlied alwaar ik hem regelmatig opzocht.