Serie de Kast # 46 Opname
Ik heb de laatste weken nogal wat last van mijn rechteroor, het is nu een paar keer uitgespoten en er hebben al behoorlijk wat mensen naar gekeken maar helemaal eruit zijn ze nog niet gekomen. Binnenkort staan er dan ook ziekenhuisbezoeken op de agenda.
Best lastig, soms heb ik er veel last van en soms ook helemaal niet.
Het deed mij wel denken, en dat is ook steeds de vraag van elke dokter tot nu toe, wanneer ben ik nou ook weer precies aan mijn rechteroor geopereerd.
En dat heb ik gedocumenteerd en dus heb ik het opgezocht en dat bleek te zijn op maandag 29-09-1986. Ik was 27 jaar, werkte bij Auto Lease Plan, woonde op de Haarlemmerdijk en ik was al een weekje thuis vanwege grieperige klachten en oorpijn.
Op dat moment had ik aan beide oren nog een absoluut gehoor zoals dat heet.
Die maandag morgen stond ik op en maakte een kop koffie.
Ik merkte dat dat niet zo ging zoals dat hoorde, de koffie liep mijn mond uit aan de rechterkant. Ik geloofde het niet en ging voor de spiegel staan en nam nog een slok en ja hoor echt, het liep echt mijn mond uit.
Nog een keer gekeken en het leek wel of mijn rechterkant verlamt was, het hele gezicht ging hangen.
Ik belde mijn huisarts en maakte voor direct een afspraak, ik vond het wel spoed namelijk.
En dat bleek het ook wel te zijn.
Ik heb er indertijd een kleine gedichtenbundel overgeschreven en zal hier het eerste genaamd opname met u delen.
Opname
Maandagmorgen, half elf
Naar de huisarts ga ik zelf
twee weken al griep en pijn
Nee, ik voel me echt niet fijn
Nou ook dat gezicht nog
Wat is er toch
Belangstellend kijk hij mij aan
beveelt me nu naar het ziekenhuis te gaan
direct belt hij de specialist
maakt een afspraak, voor twaalf uur, beslist
Wat verdwaasd loop ik rond
doe mijn moeder, en passant kond
van het verloop van de achterliggende uren
ik kan niet in de toekomst turen
weet niet wat mij te wachten staat
als ik straks met die specialist praat
Hij staat al te wachten
luistert nogmaals naar mijn klachten
Haalt wat vuil uit mijn oor
en stuurt mij, voor röntgenfoto's door
De uren rijgen zich aaneen
Ik denk niet, herinner niet, gelijk een steen
ik wacht en zit
zie misschien wat wit
De foto's zijn klaar
Terug naar K.N.O dan maar
daar heerst één en al bedrijvigheid
omdat men een spoedoperatie voorbereid
voor mij schijnt het
nou, dat gaat wel even boven mijn pet
Gezeten op de bekende stoel
verteld de dokter mij een heleboel
Hij zal zelf de operatie leiden
Ik zal niet te veel pijn lijden
De operatie duurt wellicht wat lang
maar wees niet bang
er is goede hoop dat ....
Eigenlijk ben ik het ondertussen wel zat
Ondertussen tapt hij bloed
Ik ben hongerig en voel me ondervoed
eten en roken mocht niet meer
de volgende etappe maar weer
tussenstop op een zaal
een hartelijk onthaal
Eindelijk mag ik even naar huis bellen
om te praten en te vertellen
dat ik onder het mes ga
nu meteen, ja
Mijn bed staat nu achter mij klaar
en de zusters gebaren maar
Dat ik haast moet maken
omdat ze anders op de o.k. ongerust raken
In sneltreinvaart wordt ik weggereden
eigenlijk best wel moe en tevreden
even wachten op een gang
Ik zie, zonder lenzen en een bril, niets, maar het duurt niet lang
De assistente van de narcotiseur spreekt Nederlands
met een Frans accent
Ze praat zangerig, lief, haar stem verwend
Ik word doezelig en heel verliefd
Hoor hoe mijn hartslag de lucht doorkliefd
Gaap en gaap
en val in een diepe droomloze slaap.
Wellicht heeft de arts verteld wat er ging gebeuren en heb ik het niet opgeslagen.
Toen ik wakker werd had ik nogal een prop watten in mijn oor en deed elke beweging pijn. Na een week mocht ik naar huis en moest ik af en toe terug komen voor controle.
Uiteindelijk heb ik ongeveer een jaar later van de huisarts gehoord dat men een goedaardig gezwel had weggehaald dat zat op het hamer en aambeeld en tegen het trommelvlies drukte. Daarmee was het gehoor in mijn rechteroor dus ook aanzienlijk verminderd.
Het is nu 36 jaar geleden maar door de dichtbundel van indertijd kan ik het helemaal terughalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten