Singer Museum

 Laren Singer Museum

Het is vakantie en een mens wil er ook wel is wat zien dus op naar Laren voor de tentoonstelling "la grande blue, schilders van de méditerranée.

Ik was hierop attent gemaakt door vriendin E en die wilde ook wel mee, na broer ook geënthousiasmeerd te hebben gingen we op weg. Eerst naar Weesp waar vriendin E woont en na een heerlijk bakje koffie op weg naar Laren.

Tegen de tijd dat we daar waren was het echt wel noodzakelijk om de innerlijke mens te versterken ofwel lunchtijd. Vriendin E, die vaker in Laren en omstreken komt wist nog wel een lekker restaurantje en inderdaad Café 't Bonte paard voldeed wel aan onze verwachtingen.

Uiteraard mijn bijna vaste lunch als ik uit ben, 2 kroketten op bruin brood. Sinds ik 20 jaar geleden de frituurpan, misselijk altijd van de stank, de deur uit heb gedaan, eet ik dit graag tijdens lunchtijd als ik op stap ben.

Even door een stukje Laren gewandeld en op naar het museum en de tentoonstelling. Ik was er al lang niet meer geweest en herkende ook bijna niets meer. Het zal heus niet veel veranderd zijn maar voor mij was het weer als nieuw.

De tentoonstelling was druk maar wel weer knap in elkaar gezet.

Ik blijf dat toch wel geweldig vinden, een conservator of iemand die nauw met hem samenwerkt komt met een idee. Dan gaan ze kijken of dat in de praktijk uitgevoerd kan worden. Schilderijen erbij zoeken, contacten leggen met zowel particulieren als andere musea om daar de vraag neer te leggen of zij in hun collectie werken hebben die voldoen aan de criteria die zijn opgesteld en of die dan geleend mogen worden. Al naar gelang het aantal wordt het een grote of kleine tentoonstelling. En dan maar hopen dat die aanslaat en het publiek wil komen en net zo geloven in jouw idee als jij zelf.

Hier was dat wel gelukt want voor zo'n klein museum was het behoorlijk druk. 

Het idee draait om schilders die vanuit Nederland naar de méditerranée zijn getrokken om daar de kusten te schilderen en dan vanuit allerlei verschillende plaatsen maar ook in verschillende disciplines. Er waren best een hoop schilderijen bij elkaar gevonden, er waren dus veel Nederlandse schilders die dit deden.

Ook nog even door de vaste collectie gelopen en dan val ik toch weer voor een magisch realist. NB:  Magisch realisme verbindt de realiteit met een andere of hogere werkelijkheid. Er ontstaat een hallucinerend en dromerig effect.

Carel Willink raakt mij altijd weer, dit schilderij hangt in Laren .

Dit is Willink samen met zijn tweede vrouw.


Nadat we nog even in het winkeltje, museum winkels vind ik altijd fijn om door heen te struinen, zijn gelopen was het tijd om weer te gaan.

We besloten om een landelijke route terug te nemen zodat we ook nog Blaricum, Huizen, Naarden en Bussum mee namen in onze terugreis. Prachtige plaatsjes met behoorlijk duur uitziende huizen. Het was een welbestede dag in ieder geval.