Zomaar een gedichtje op zondag.
Aanleiding een busrit met buslijn acht van Muiderpoortstation naar Amstelstation in Amsterdam. Straat Maxwellstraat.
Zo oud en nog gelukkig.
Genietend stond zij op haar balkon
van haar eigen huisje
waar ze het nog altijd reden kon
En waar ze op haar gemak keek naar Willem Duijsje
Maar het balkon was haar ideaal
vol met bloemen
en altijd na het middagmaal
stond ze daar te luisteren naar de bijen die voorbij zoemen
met de oude kat aan haar voeten
denkt ze dan aan vroeger
toen ze, met gebogen rug, in de tuin liep te wroeten
Ja, het zoete vroeger
Maar nu kijkt zij uit
Over de drukte en het vuil van haar straat
Ze zag er oud en gelukkig uit
Terwijl ik naar haar keek vanuit bus 8 in de Maxwellstraat
Met het bleke zonnetje op haar gezicht
Waren alle ogen
in de bus, op haar gericht
Ze stond daar als een vergeten standbeeld, onbewogen
maar opnieuw ontdekt door de zon
die speels haar en de kat
in zijn frêle lichtbundel spon
Even was het oorverdovend stil in de stad.
René Moelee 1976
Geen opmerkingen:
Een reactie posten