Herinnering

 Herinnering: Les in Lenzen in doen

Deze week moest ik even bij Pearle zijn, mijn lenzen leverancier. Daar heb ik ook de computerbrillen besteld die ik op mijn werk draag omdat ik een groot gedeelte van de dag achter de computer zit. Bij het veelvuldig gebruik van deze bril was er kennelijk een schroefje uit gevallen zodat ik ineens het glas in mijn handen hield.

Gelukkig heb ik hele handige collega's en een grote technische afdeling in de buurt. Nadat het provisorisch gemaakt was moest ik toch naar de opticien om er naar te laten kijken.

Toen ik bij Pearle naar binnen liep, zag ik vanuit mijn ooghoek een jongeman, een puber nog, aan een tafel in een hoekje zitten. Nieuwsgierig keek ik wat hij aan het doen was. Hij hing met zijn gezicht boven een spiegel en prikte met zijn vinger in zijn oog. Uiteraard wist ik meteen wat hij aan het doen was. Oefenen in het inzetten van lenzen. Ik heb zelf harde lenzen en dat is vrij eenvoudig. Zachte lenzen zijn, door de grootte, wat lastiger aan te brengen en er weer uit te halen.

Ik moest ineens terugdenken aan zo'n 47 jaar geleden en ook hoe de tijden veranderd zijn. Ik moest wachten met het nemen van lenzen totdat ik 18 jaar was. Eerder vond de oogarts dat niet goed in verband met groei en het nog veranderen van de oogbolling. In die tijd moest je ook echt nog naar de oogarts en de lenzen kreeg ik uiteindelijk aangemeten in het ziekenhuis.

Ik moest dan ook oefenen in het ziekenhuis en dat begon ook inderdaad altijd met het wassen van je handen zodat de lenzen ook schoon zijn er niets op je lenzen kan zitten wat een pijnlijke reactie kan veroorzaken.

Toevallig was ik vorige week ook nog even op het strand terwijl het enorm waaide en kreeg ik zand in mijn oog. Dat is altijd een pijnlijke ervaring waar je

ook op dat moment niets aan kan doen. dat voel je ook als je de eerste keer een lens in je oog doet.

Het oefenen duurde meestal een uurtje waarbij je de lenzen telkens opnieuw in en uit zet, je ogen laat wennen en dan weer opnieuw begint. De setjes proeflenzen zijn nooit op ware sterkte dus zie je helemaal niets terwijl je aan het oefenen ben. Het ziekenhuis was niet in de buurt van ons huis, ik weet dat ik altijd met twee bussen erheen moest en een behoorlijke tijd onderweg was. Maar ja ik wilde nou eenmaal graag lenzen dus deed ik dat. Ik was dan ook zeer gelukkig toen ik het onder de knie had en niet meer steeds opnieuw dat hele end naar het ziekenhuis moest. Later mocht ik de lenzen bij de opticien bestellen maar wel één die door de arts was aanbevolen.

In deze tijd is het gelukkig allemaal makkelijker, de oogarts is er nog alleen voor oog kwalen en de opticien heeft veel van zijn taken overgenomen. De lenzen worden nu veel sneller geleverd, ik weet dat ik ooit drie weken moest wachten en dat zelfs mijn baas toen gebeld heeft met de oogarts om het te doen versnellen want ik kon zonder lenzen niet werken. Tegenwoordig heb ik altijd wel reservebrillen liggen en zelfs een paar "uit de brand" lenzen.

Ondertussen was deze knul aan het oefenen en zaten zijn vader en broertje en zusje geduldig te wachten tot hij daarmee klaar zou zijn. Na het oefenen werd er een afspraak gemaakt voor een nieuwe oefensessie.

Sommige dingen veranderen dus nooit.