Serie de kast #13

 Serie de kast #13 Mokken

Deze mokken zijn respectievelijk 26, 25 en 23 jaar oud, voor mij was het ook een verrassing dat deze in de kast stonden. Elk item dat ik uit de kast haal is voor mij ook weer een verrassing en dat maakt deze serie, met name voor mij, ook zo leuk.

U denkt natuurlijk dat houdt wel een keer op, het is geen onuitputtelijke bron, natuurlijk is dat zo maar er komt ook weer bij.

Het verhaal dat erbij hoort is ook bijzonder. Broer en ik waren in de jaren voor de millennium toestand al grage reizigers. Waar we nu, als dat kan,  graag in de winter de zon op zoeken  was dat toen anders. We bezochten steden in het oosten van ons land. Dat kon Praag zijn of Boedapest en ook in Wenen kwamen we graag.

We hadden geen idee en geen vooropgezet plan, we gingen en dan zagen we het wel. In Oostenrijk hadden ze wel een visie en werkten ze vooruit naar die Millennium Wende. Zo kwamen wij in 1998 in een waar volksfeest terecht in de laatste dagen van de overgang van 1998 naar 1999. Door de stad heen liep een rood tapijt met een looproute langs allerlei gezellige kroegjes, er waren veel kerstmarkt-activiteiten en overal was muziek van de verschillende radio-omroepen die het land rijk was. Het was enorm leuk om telkens opnieuw de route te lopen want overal was wel iets te doen, was er eten en drinken en er hing een fantastische sfeer in de stad. En zoals te doen gebruikelijk, leerden wij, je kocht een beker en die kon je overal weer laten vullen met gluhwein en dat ging er wel in want het was best fris. Op een gegeven moment, als we vlakbij een gigantisch podium staan, horen we een helikopter aankomen, Iedereen inclusief wij, kijkt omhoog en ziet die helikopter op het dak van een groot gebouw landen en er komen vier jongemannen uit die enorm toegejuicht worden. Wij, als rasechte Amsterdammers, hebben geen idee wie het zijn. Het bleek Oostenrijks bekendste boyband te zijn van dat moment met de naam Backoff. 

Zij glijden van het dak af via een soort van glijbaan die op het podium eindigt. Ze gaan staan en beginnen met spelen. Het was een aangenaam geluid en de jonge aanwezigen, vooral meisjes, zongen luidkeels mee en gingen uit hun dak. Wij vonden het ook wel leuk en ik heb later in een muziekwinkel de cd dan ook aangeschaft. Wenen is een mooie stad en ik kom er erg graag, nog steeds, nu voornamelijk in de zomer, dan is het er ook heerlijk toeven.

Omdat het dat jaar erg bevallen was zijn we het daaropvolgende jaar weer teruggaan in combinatie met een andere stad, ook toen was het heel gezellig, druk en hebben we kennis gemaakt met het Hundertwasser Haus en Gustav Klimt. Wat vooral opviel was het feit dat het er schoon was, zeer gemoedelijk en dat wij mensen van oudere leeftijd zagen die gewoon 's avonds laat op straat durfde. Het is eigenlijk erg dat dat indruk maakte en opviel, dat zou natuurlijk niet zo moeten zijn.

Maar wanneer u ook gaat Wenen is altijd aan te raden.