Bibi

 BIBI

In de blog van 15 september schreef ik er al over, de nieuwe bewoners.

Het is nu 27-10-2024 en we hebben al heel wat meegemaakt.

Als je nieuwe katten neemt dan moeten ze altijd aan je huis wennen en aan het buitengebeuren. In dit geval nam ik twee vierjarige katten over van de eerste bezitter omdat zij ze thuis in verband met drukte en veranderingen niet langer kon houden.

Het feit dat de katten niet naar buiten mochten viel niet in goede aarde op zijn zachtst gezegd.

Picca de rode kater, die op zijn oude adres, dag en nacht buiten was protesteerde het meeste. Dag en nacht zat hij, een week lang, luidkeels jankend bij de voordeur of bij het raam aan de voorkant. Hij wilde eruit. Uit nijd piste hij regelmatig op het kleed bij de voordeur.

Bibi was anders, als vrouwtje keek zij naar de mogelijkheden, zij zat uren stil voor de achterkant en woog haar kansen af. Dat bleek een week later, op zondagmorgen, ik was aan het koken en moest de vuilnisbak, die zomers altijd buiten staat, echt gebruiken. Ik kijk om mij heen, geen kat te zien, alleen te horen, maak de deur voorzichtig over loop naar de bak terwijl ik de deur achter mij sluit en ben al te laat. Bibi vliegt naar buiten, in één streep over de vuilniszakken het dak op. De vrijheid tegemoet.

Uiteraard riep ik haar nog maar ik had er na een week ook al weer genoeg van, de aanpassing verliep niet helemaal zoals ik gehoopt had.

Uren later, stond zij geheel moegerend, echter weer voor de deur en mauwde, ze wilde weer naar binnen, eten en slapen.

In de keukendeur zit een kattenluik, ik had het dichtgeplakt omdat ze er nog geen gebruik van mochten laten. Nu echter Bibi vanzelf terugkwam dacht ik laat ik het maar vast losmaken wie weet snapt ze hoe het werkt.

Eerlijk gezegd weet ik dat nu nog niet, Ze mauwt als ze terug is en nu heb ik het luik maar opengezet en vastgezet met ductape. Ze loopt nu in en uit.

Haar broer had het echter wel in de gaten en die heeft op maandagnacht de kuierlatten genomen en heb ik niet meer teruggezien. Ik weet waar hij nu verblijft en dat is de buurt waar hij vandaan kwam, hij is terug naar bijna huis gegaan. 

Bibi heeft na de dag van zijn vertrek en vanwege het feit dat het luik niet open was, vreselijk in het huis huisgehouden. Ze konden overal in, ook in de slaapkamers. Ze heeft echt uit ongenoegen en uitdagend voor mijn gezicht de badkamer ondergezeken. Toen ik er niet was heeft zij eerst in de grote slaapkamer het bed ondergepist en daarna het logeerbed in de kleine logeerkamer ondergepoept en gepist. Het was een ravage toen ik thuis kwam.

De dekbedden en de matrassen kon ik weggooien. Ik heb de kleine logeerkamer nu tot lees en hobby kamer gemaakt en het éénpersoonsbed op zolder gezet.

Ik was boos op Bibi en heb haar de deur uitgezet. Dat vond ze prima en ze kwam weer terug.

Toen ik woensdag naar mijn werk ging heb ik haar weer naar buiten gezet en weer vind ze het prima en kwam weer terug.

Nu heb ik dus het luik vastgezet en kan ze in en uit lopen. Ze heeft een geweldig humeur en wordt steeds minder schuw. Er mogen mensen op bezoek komen, ze loopt niet weg en laat zich aaien.

Deze week, voor het eerst, zat ik op mijn stoel en kwam ze aanlopen en ging op mijn schoot liggen.

Ik denk dat Bibi een blijvertje is. Overigens sluit ik wel de slaapkamers en de badkamer af. Je weet maar nooit.