Serie de kast # 43 Troetel
Het was overigens zelf een dubbele hernia. Natuurlijk had ik de meest vreselijke verhalen gehoord over de operatie en over de pijnen erna. Het was echter geen optie om door te lopen dus moest ik wel.
Nu verloopt het via een kijkoperatie. dat was toen echt wel anders maar ik zal u de details besparen. Het is nog wel een behoorlijk litteken.
In de weken voor de opname was ik druk bezig geweest mijn zo geliefde huisje aan de Haarlemmerdijk in te pakken.
Ik moest daar uit en ging verhuizen naar een grote driekamerflat in Amsterdam Oost, vlakbij de markt en het ouderlijk huis.
Vriend F kwam, omdat hij in Amsterdam studeerde en geen kamer meer had, daar met mij samen wonen. Hij coördineerde de hele verhuizing en zorgde ervoor dat de dijk leeg geruimd werd.
Ik lag in het ziekenhuis lijdzaam te wachten tot ik weer iets mocht, na twee dagen mocht ik rondjes gaan lopen, na eerst voorzichtig op mijn benen gezet te zijn.
Iedereen die aan een hernia geholpen werd en daar lag kwam samen in een grote zaal om daar daadwerkelijk rondjes te gaan lopen om het gevoel terug te krijgen en het vertrouwen.
"s avonds bij het bezoekuur kwam Broer samen met vriend F om verslag van de vorderingen uit te brengen. Toen nam hij troetel mee om mij gezelschap te houden. Ik ontving haar van harte en sinds die tijd zijn we altijd samen geweest.
Uiteindelijk heb ik tien dagen in het ziekenhuis doorgebracht. iets langer dan de week die ervoor stond maar vanwege een kleine complicatie mocht ik nog niet weg.
Ik werd met de auto naar het ouderlijk huis vervoerd en heb daar nog een aantal weken gelogeerd alvorens ik naar mijn nieuwe huis mocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten