1998 Vierdaagse Nijmegen deel 1

De Vierdaagse van Nijmegen deel 1

Wederom neem ik u mee naar het jaar 1998, nu om u een impressie te geven van de vierdaagse van Nijmegen, het wandelfeest van het jaar.

Ik geef u een integraal verslag van het indertijd geschreven stuk voor de personeelskrant van Aon.

Télefoon, télefoon, télefoon,

Voorgeschiedenis:

Mijn naam is René Moelee, ik werk bij Aon Nederland op de afdeling crediteuren op de Mr Treublaan.

In 1991 ben ik aan een dubbele hernia in mijn onderrug geopereerd en één van de consequenties daarvan was dat ik geen sport meer mocht bedrijven, althans geen balsporten, maar wel zwemmen en wandelen. 

Wandelen ja hoor, daar had ik nogal tijd voor, ik had een drukke zaak, met werkuren van meer dan 10 uur per dag en zeven dagen in de week open. En zwemmen, nou dat deed ik in de weinige vakanties dan wel.

Vorig jaar maart heb ik mijn zaak verkocht, ben ik 10 kilo aangekomen en bij Aon gaan werken waardoor ik ineens tijd over had en ben gaan sporten. Dat werd dus wandelen en in ongeveer een jaar tijd heb ik ruim 800 kilometer getraind voor het grootste wandelevenement van de wereld 

 In mei van dit jaar(1998) heb ik een vraag gesteld via de vraagbaak van Lotus notes of Aonners hun ervaringen, tips of deelname aan de vierdaagse wilden kenbaar maken aan mij ter lering. Daar heb ik veel reacties op gehad.

De leukste en de meest handige heb ik gehad van T.T en J.G die hem respectievelijk 11 en 1 keer gelopen hebben maar ook veel keren als verzorger zijn mee geweest. Ik heb met beiden menig uurtje doorgebracht en hun lessen goed in mijn oren geknoopt.

Aankomst Nijmegen 20 juli 1998

Wij (ik loop samen met een vriend en trainingsmaatje. Ik voor het eerst, hij voor de tweede dus kroon keer) melden ons bij het gebouw van de Vereeniging en worden verwend met een overlevingspakket, barcodekaart, en de eerste controleknipkaart, waar met grote cijfers op staat 50 km.

Ik heb nog nooit meer dan 42 km gelopen en zeker geen dagen achter elkaar, dus dit geeft wel een heel apart gevoel van binnen.

Met ons hebben zich 36.070 wandelaars gemeld.

De volgende stop is de VVV alwaar we het adres ontvangen van het huis waar wij mogen logeren. Nou dat is een meevaller, het is slechts een half uur lopen van de startplaats bij de Vereeniging, lekker dichtbij dus (zo naïef)

Na een abonnement op de Gelderlander te hebben genomen, voor een week met coupons, besluiten wij kennis te gaan maken met ons gastgezin. Het blijkt een heel aardige dame te zijn met twee schattige kindertjes, ze heet ons welkom en verteld dat wij de eerste zijn die arriveren. Er blijken nog drie andere lopers te komen. Zij slaapt met haar gezin bij de buren en het huis is voor vijf lopers. Wij betalen op dat moment voor kost en inwoning voor 4 dagen F 368.00 gulden dus dat is toch een lucratieve business.  Ook keken wij, als rechtgeaarde en achterdochtige Amsterdammers er wel van op dat je gewoon je huis aan wildvreemden verhuurd en er dan zelf sporadisch bent om een in oogje in het zeil te houden. Maar geheel in haar stijl zal ik het later dat jaar zelf ook doen en dan zelfs nog zonder vergoeding. Ook de andere lopers blijken heel aardig te zijn en ik ben al gauw de benjamin, niet in leeftijd, maar in aantal keren gelopen.

Zij lopen hem allemaal al voor een meerdere keer.

Wat het leuke hiervan is, dat je elkaar niet echt leert kennen, maar dat je een week pijn, verdriet en vreugde met elkaar deelt, waardoor je toch met elkaar verbonden raakt.

Morgen de eerste loopdag, de dag van Elst.