Nostalgie

 Heinz Gunther Konsalik

Toen ik onlangs op de brocante markt was zag ik ook een boekenstal met oude boeken staan, natuurlijk kan ik daar niet langslopen zonder een blik te werpen op alles wat al achter ons ligt. En toch nog onverwachts zag ik daar dan toch een doos met boeken van de oude meester staan. Heinz G Konsalik. U zal het misschien niet zo veel meer zeggen maar voor ons is het pure nostalgie. Eerst maar eens iets over de man himself. 

Konsalik 28-05-1921 -2-10-1999

78 jaar geworden en een enorm oeuvre aan titels heeft hij achtergelaten.
 

Hij heeft heel bewust de tweede wereldoorlog meegemaakt als oorlogsverslaggever en was gestationeerd in Rusland. Vandaar waarschijnlijk ook zijn voorliefde voor Rusland die duidelijk in zijn vele titels terugkeert. Ook de verschrikkingen in die oorlog heeft hij in vele boeken verwerkt. Met zijn tweede boek Arts van Stalingrad vestigt hij meteen zijn naam en zijn werk zal tot in lengte van jaren veelvuldig verkocht worden. Ja zelfs nu nog. Zijn allerlaatste werk heet het wilde land en is in 2001 postuum verschenen. Het werd afgeschreven door Susanne Scheibler

Mijn vader was een enorme fan van Konsalik en heeft veel van zijn boeken gelezen. Hij ging ze verzamelen en aangezien ook mijn ouders een abonnement hadden op boek en plaat waar je elke kwartaal een boek moest bestellen en Konsalik sneller als het licht schreef kwam dat goed uit. Er werd een speciale boekenkast aangeschaft waar de pareltjes in stonden en aan iedereen die het wilde horen vertelde mijn vader trots dat hij alle boeken van Konsalik had en gelezen had.  

De kast, die er nog steeds is en in Villa Moelee staat.

Wij geloofden hem op zijn woord, druk bezig met onze eigen beslommeringen. Toen hij overleden was (2007)  kwamen wij erachter dat hij de laatste boeken wel gekocht had maar niet meer gelezen had, zij stonden nog in plastic in de kast. Ook na enig (zorgvuldig) onderzoek bleek dat hij echt niet alle titels gelezen had en ook niet in bezit had. Om het verdriet een plekje te geven hebben we besloten om zijn kast te vullen met alle verhalen van Konsalik. Ik heb gespeurd op websites en in boekenwinkels, onderhandeld over moeilijke titels en twee jaar na het overlijden van Pa was de collectie compleet, de kast niet helemaal vol maar wel met een fanfoto verfraaid. De ongelezen, in plastic gehulde, exemplaren staan er nog steeds in. Het heeft voor ons, nou ja in elk geval voor mij een hoge emotionele waarde. In geld is het niets waard hebben wij een paar jaar geleden ontdekt. Ik bood de hele kast aan bij catawiki indertijd en de expert, na bestudering van de foto's van de kast en de gehele geprinte in bezit lijst, zei dat er geen interesse was. Ach ja, hij staat goed op zolder.

Ik heb dit jaar een cruise gemaakt, ik zal daar ongetwijfeld nog wel eens over verhalen. Ik kom nog wel eens ergens en in een kerk in Doesburg viel mijn oog op een boek, elke kerk heeft tegenwoordig wel een verkooppunt voor boeken en relikwieën. Het was het volgende boek.

Ik schoot in de lach en wist zeker dat die in de kast zou moeten staan. En inderdaad dit boek stond in de kast en sterker nog ik heb het gelezen ook. Het is een boek uit 1985 en ik heb mij er kostelijk mee geamuseerd. Het gaf zeker weer wat er allemaal op een luxe cruise gebeurt maar wat vooral opviel was dat het met vaart en humor en zeker met zelfspot geschreven was. Heel anders dan de voorstelling die ik van zijn schrijverstalent had. Laat die kast nog maar even staan, wellicht kom ik op de leeftijd dat Konsalik ook mij nog veel plezier gaat laten beleven.