Tja waarom eigenlijk?
Een paar weken geleden ben ik met een blog begonnen maar waarom eigenlijk?
Nou eigenlijk is dat wel simpel te verklaren. Ik ben heel vaak weg en bewonder, bestudeer, laat mij leiden door historie, door mooie steden of prachtige natuur. Daarvan doe ik altijd kond op facebook en instagram door middel van foto's en een enkele tekst. Maar dat is het dan ook, geen context.
Ik werd al een aantal keer aangesproken op de foto's, mensen vinden het leuk, leven mee of gaan naar aanleiding van de foto's zelf ook de door mij bezochte steden of plaatsen bezoeken. Dat zette mij eigenlijk aan het denken is het dan niet leuk om wat meer context te bieden en plekken of gebeurtenissen te beschrijven.
En dat werd dan ook de aanleiding om het eens te proberen en ik ga het ook steeds leuker vinden.
Ook merkte ik dat het leuk is om herinneringen op te halen en neer te pennen, al is het alleen maar om er later nog eens op terug te kijken zoals ik nu doe en dan ook merk dat ik best veel vergeten ben. Zo scherp ik het geheugen dan ook weer.
De blogjes gaan over leven en dood, vreugd en pijn kortom over leven. Ik zal geen familie, vrienden of collega's bij naam noemen, dat is niet nodig mensen herkennen zichzelf wel en anderen mogen denken zich te herkennen, maakt het voor iedereen leuk.
Het zal best wel eens voorkomen dat ik een dagje mis, dan moet u mij dan maar niet euvel duiden. Het is een aanvulling geen levensbehoefte.
In ieder geval veel plezier met mijn blogjes met onderwerpen als:
En wat er verder in mij opkomt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten