Glasvezelaansluiting:
Maandag 13 november was het dan zo ver. Mijn glasvezelkabel zou worden aangelegd. Maanden geleden al aangevraagd, al tientallen mails ontvangen met de aankondiging nog even geduld, we zijn er bijna. Maar nu dan toch echt.
Ik had geen idee. Maandag om een uur of 10 zie ik twee mannen in oranje door de voortuin lopen, kijken, meten. Hun jas waarop glasvezel stond gaf het een beetje weg, maar waar zochten ze nou naar. Ik deed de deur open en heette ze van harte welkom. Ik had als snel in de gaten dat wij niet direct dezelfde taal spraken. Wat gebrabbel en dan kruipruimte. Ik liet hem zien waar de kruipruimte was en zij dat die geïsoleerd was en dat ze daar niet makkelijk in konden. Weer zoeken en kijken en dan meterkast. Ik laat de meterkast zien en ook daar werd hij niet blij van maar dat moest dan maar. Ik had echt geen idee wat hij nou precies bedoelde, hij overlegde nog maar een keer met zijn maat in het, naar later bleek, Turks en pakte zijn telefoon en drukte op een nummer.
Na wat vruchteloos proberen was daar ineens Ali. Deze meneer sprak wel Nederlands maar ook Turks dus nu zou ik snel begrijpen wat de bedoeling was. Teneinde de kabel de woning in te brengen zouden zij de plant aan de voorkant eruit halen dan een gat dwars door de muur boren en dan via de grond de kabel aanleggen en of ik daar mee akkoord ging. Nee, natuurlijk niet. Van mijn plant blijf je af. Gelukkig had ik wel goed opgelegd bij het opknappen van de voortuin en ik had geleerd dat aan de andere kant van het huis en de door ons aangelegde bloembak ooit de kabeltelevisie en later de ziggo aansluiting had gezeten. Ik liet het de Turkse man zien en die nam Ali mee. Oh dat was een veel betere plek eigenlijk ook veel minder werk. Ik haalde opgelucht adem.
Vervolgens werden er gele borden neergezet en begon men de straat open te breken op drie plekken. Ik had mij al steeds afgevraagd waarom er voor elke woning witte tegels lagen, nu bleek dat dus om aan te geven waar de kabels liggen.
Het andere gat |
Het gat voor de deur daar werd de glasvezelkabel uitgehaald en het andere gat daar ging een behoorlijke boor richting het pand. Het middelste gat is mij een raadsel?
De boor naar het huis zorgde voor een aftakking die dan dus weer de woning inging. Wat schetst mijn verbazing toen de draad inderdaad voor het huis uit de grond kwam, de mannen, op hun gemak, de boel weer keurig dichtgooide en alles begonnen op te ruimen. Communicatie was niet echt mogelijk dus ik keek er naar en...
Op het moment dat de mannen bijna klaar waren komt er een andere auto aanrijden, daar springen twee mannen uit, ook met hetzelfde oranje jasje met glasvezel erop, praten vrolijk met de mannen en komen naar mij toe lopen.
Hallo, wij komen de kabel naar binnen brengen. En vervolgens worden er boren naar binnen gebracht, veel gereedschapskoffers. Maar ik kon communiceren met deze jongeman. En dat deed hij ook veelvuldig. Hij was de baas van een klein bedrijfje, werd ingehuurd om de ingewikkelde bekabeling te doen, was Jari aan het inwerken, één van zijn jongens en zo babbelde hij door. Het was een Syrische knul die pas acht jaar in Nederland was maar al zo vreselijk goed de Nederlandse taal sprak.
Ondertussen was hij aan het knutselen en bevelen aan het roepen, aan het bellen kortom multitasken. Uiteindelijk belt hij een nummer, zegt tegen een Ali (Ja meneer, wij zijn allemaal moslims, behalve Jari natuurlijk) het is aangesloten, kijk of het werkt. En Ali komt terug met "Ja, er is zoveel ontvangst".
Prima, stuur maar een foto en hij schroeft de aansluiting dicht. Zo zegt hij, u heeft nu glasvezel in huis.
Is het nu dan klaar en gaat het echt zoveel sneller hoor ik u afvragen. Eh nee, het is namelijk nog niet aangesloten. Dat deed deze jongeman niet. Dat kon hij wel maar dat had hij geen opdracht voor gekregen.
Nu is het dus afwachten op een mail van Guidion met een afspraak om mijn huis daadwerkelijk op het glasvezelnet aan te sluiten. De doos met het modem heb ik al een half jaar in huis. Ik wacht geduldig af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten