De Kast serie #7

 De kast serie 7: Rondreis in de VS

De Murphy gang Deze button in de kast koester ik nog altijd. Hij is gemaakt in de herfst van 1989 toen ik voor het eerst in de Verenigde staten van Amerika was. 34 jaar geleden alweer. Omdat ik heel veel werkte, dubbele banen had en een, voor die tijd zeker, heel goed inkomen had en maar een huurtje van f 125.00 per maand had ik wat geld apart kunnen leggen om een reis te gaan maken door de VS dat wil zeggen van New York naar Canada (Niagara watervallen) en dan via Philadelphia weer terug naar New York. Broer ging mee. De reis heette indertijd de Eastern Triangle en duurde zes dagen. Je werd opgehaald bij je hotel in een grote luxe touringcar.   We deden de volgende plaatsen aan: New York - Niagra Falls- Buffalo ( 640 km)-  Niagra Falls - Corning (216km) Corning -Pennsylvania - Washington DC (430 km) Washington DC- Philadelphia - New York (372) We hadden specifiek voor deze reis gekozen want we wilden graag een internationaal gezelschap en niet alleen zeurderige Nederlandse mensen en natuurlijk en New York en Washington. Internationaal was het zeker: Een Japans echtpaar die een wereldreis aan het maken waren, een stuk of wat Australiërs, Britten, Fransen en een Duitse gids. We konden het al snel goed met elkaar vinden. Samen nat worden op de Maid of the mist, de boot die je regelmatig in films terugziet en vaart op het meer van de Niagara watervallen.   laatste mode in 1989  We hebben veel gezien, veel gelachen, soms boos geweest, kom ik vast nog wel op terug. Het verhaal van deze trip is echter wel een Hollandse gouden kaas. Wij waren nog wat naïef in die dagen en het leek Broer een goed idee om een Edammer mee te nemen want hij had contact gelegd met een decaan van een Universiteit in New York omdat hij daar wilde studeren. De dag voor onze trip waren we al in New York en dan zouden we die kaas wegbrengen, zo gezegd, zo gedaan. Maar nee, de decaan was er niet en dus de kaas weer retour mee naar het hotel. Gedurende de eerste busdag maakten we al vrienden en we besloten om hun deze kaas aan te bieden. Maar nee daar wilden ze niets van weten en we begrepen dat eigenlijk niet. Het werd ons later duidelijk. Bij de grens tussen Amerika en Canada werden we grondig gecontroleerd maar niet aangehouden. Er ging een zucht van verlichting door de bus, Merkten wij niet overigens. De volgende dag hetzelfde ritueel, weer naar Niagara en weer de grens over en weer terug. Toen we uiteindelijk weer op Amerikaanse bodem waren en de grens niet meer over moesten kwam het verhaal eruit. Men wilde de kaas niet aannemen omdat wij toch uit Amsterdam Nederland kwamen en ja dat was toch wel de drugs hoofdstad van de wereld en die kaas was natuurlijk gevuld met drugs die zij de grens over hadden moeten smokkelen. Wij barsten in lachen uit. We hadden nog nooit iets met drugs te maken gehad. Daar is eigenlijk de Murphy gang geboren, samen met onze Australische vrienden bedachten we een plan. Het was steeds mooi weer geweest en we wilden allemaal graag eens buiten eten, het strakke schema van onze strenge Duitse gids stond dat echter niet toe. Maar met de vereende krachten van de Murphy gang was geen rekening gehouden. Iedereen kreeg een opdracht om 's avonds in het hotel uit te voeren. Er werden messen, crackers, dienbladen, allerlei etenswaren en zelfs flessen wijn ontvreemd en in bagage meegesmokkeld. De chauffeur van de bus was die avond de man van de avond en werd volgestopt met lekkers en drank met uiteraard de belofte dat hij onderweg op een mooie plek stopte waar wij onze picknick konden houden. En hij hield zijn woord. De Duitse gids was ziedend maar deed uiteindelijk wel mee. Dat ik dat later op mijn bordje kreeg is weer een ander verhaal. Rondgaan met het dienblad Ook de chauffeur heeft er plezier in

 In Washington is uiteindelijk de button gemaakt die bovenaan de blog prijkt.

Tot het huwelijk van Craig Murphy (naamgever van de clan) heb ik nog jaren contact met hem gehad via, ouderwets nog, brieven. De afspraak om elkaar na 25 jaar weer in Washington te ontmoeten is ons allemaal niet gelukt. Maar wat een goede herinnering is dit.