Een Nederlandse blogger die over dagelijkse dingen blogt, heel veel relateert aan muziek want muziek is emotie en dat realiseer je steeds meer als je ouder wordt.
Het langverwachte songfestival nummer van Nederland is vandaag bekendgemaakt.
Joost Klein zingt Europapa op donderdag 9 mei in de tweede halve finale.
Zoals hij zelf zegt het is een hommage aan zijn overleden vader en wie het optreden op Pinkpop heeft gezien weet hoe emotioneel hij hieronder is.
Het is een vreemd nummer wanneer je het voor het eerst hoort. Als je echter goed luistert dan hoor je dat het is opgebouwd uit sound vibes van over heel Europa van zeg maar de late jaren 90
Hij refereert ook aan Maaskantje in het lied en zingt ook in verschillende talen.
Er wordt zelfs een stukje in gehakt.
Na een aantal keer luisteren wordt het ook een oorwurm.
Zou het mijn keuze geweest zijn. Eerlijk gezegd denk ik dat niet. Het is niet mijn soort muziek. Gaan we een kans maken om door te gaan naar de finale?
Weten doe ik dat niet maar ik heb mijn oor te luister gelegd bij verschillende songfestivalkenners vanuit heel Europa en die zijn allemaal zeer enthousiast over zowel het lied als over het optreden van Joost maar bij allemaal knaagt het abrupte en ietwat emotionele einde.
Toch zijn de reacties allemaal positief en het nummer wordt catchy genoemd. Het wordt een echte Europese song genoemd.
Afgelopen weekend namen de schaatsliefhebbers in Nederland afscheid van drie grote kampioenen.
Van boven naar onder Irene Schouten, Thomas Krol en Joan Haanappel.
Bij alle drie was het tamelijk verassend, Irene die direct na de, voor haar zeer succesvolle wereldkampioenschappen per afstand waar zij drie gouden en een zilveren medaille scoorde, aangaf dat dit haar laatste race en kampioenschap was geweest. Zij deed dit zo onverwacht bij de NOS dat de verslaggever zo verbaasd was dat hij ook niet doorvroeg. Hij geloofde het gewoon niet.
Maar niets bleek minder waar, ze meende het en stopte ook meteen.
Tijdens de Nederlandse kampioenschappen van de afgelopen week in onze nationale schaatsmekka Thialf in Heerenveen werd zij, zeer terecht, geëerd door de schaatsbond en een afgeladen vol Thialf.
Irene grossierde in titels en gouden, zilveren en bronzen medailles die zij in de jaren 2009 - 2024 bij elkaar schaatste en tussendoor won ze, en passant, ook nog behoorlijk wat marathons. Ook was zij meervoudig Olympisch kampioene.
Zij werd door de KNSB onder andere geëerd met de vermelding van haar naam op de eregalerij in in Thialf
Op de vrijdag was al bekend geworden dat de kunstschaatsdiva Joan Haanappel op 83 jarige leeftijd was overleden. Haar eeuwige rivaal en vriendin Sjoukje Dijkstra is nu 81 jaar.
Tussen 1953 en 1965 regen beide dames de prijzen aan elkaar op zowel nationaal als internationaal terrein.
Later werd Joan een zeer goede en uiteraard technische zeer onderlegd verslaggever voor Nos studio sport maar ook bij Eurosport en het Duitse ZDF.
Uiteraard is zij, voor haar verdienste in de sport maar ook als vrijwilligster, onderscheiden met een Koninklijke onderscheiding: Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Zij bleef zich bezighouden met haar sport en trad op het laatst op als mentor voor de talentvolle Lindsay van Zundert die zich geplaatst heeft voor de Olympische Winter Spelen in Italië
Thomas Krol was niet tevreden dit schaatsseizoen, hij wilde heel graag wereldkampioen op de 1000 meter worden in Calgary. Maar ja hij plaatste zich niet tijdens de Nederlandse afstandskampioenschappen en moest zichzelf verbijtend het geheel op tv volgen. Hij was wel van plan om voor de laatste keer Nederlands Kampioen sprint te worden en nog één keer Kjeld Nuis dwars te zitten. Helaas gooide een val van zijn fiets roet in het eten en kon hij vanwege deze blessure niet meedoen.
Het was echter ook klaar voor hem, hij had een zeer intensieve periode achter de rug waarbij hij een selectieprocedure voor piloot had doorgelopen, zijn tweede grote droom. De vrijdag van de kampioenschappen hoorde hij dat hij die selectieprocedure succesvol had afgesloten en daadwerkelijk was toegelaten aan de opleiding. Hij maakte meteen kenbaar dat hij per direct zou stoppen met schaatsen. De KNSB schakelde heel snel en was meteen te porren voor een net zo groots afscheid als dat voor Irene werd georganiseerd.
Beide kampioenen waren tot tranen toe geroerd en zo hoort dat ook bij een afscheid. Ook ik heb een traantje weggepinkt.
Ach, ineens had ik ze in mijn handen, de reageerbuisjes die een onderdeel vormden van mijn debuut in een solovoorstelling.
Hoe zat dat dan. In Amsterdam Oost zat een buurttoneelgroep die ook zo heette. Voluit Buurttoneelgroep Muiderpoort. Ontstaan uit de actiegroep de Sterke Arm, opgericht in 1971 vanuit het krakersbolwerk omdat de buurt heel snel verpauperde. De saamhorigheid van de buurt resulteerde in veel begrip, veel hulp, een eigen krant (Dapperklapper) en veel zang en cultuur. En uiteindelijk dus ook BTGM.
Nadat de acties verstomd waren, de buurt heringericht en opgeknapt bleef BTGM over.
Nu niet meer net de felle aanklachten tegen het stadsbestuur maar met eigen gemaakte stukken, ontstaan vanuit improvisaties, waar een goed lopend verhaal van gemaakt kon worden en met liedjes en muziek.
Ergens eind jaren negentig waren zij naarstig op zoek naar nieuwe spelers en bestuursleden. Een vriend van mij werd benaderd maar durfde niet goed alleen want ja, hij kende er niemand op één na Tante M.
Ik vond het wel leuk maar ook wel spannend maar had al eerder op een podium gestaan tijden presentaties dus ik ging wel mee. Naar het eigen theater Het Muiderpoorttheater.
We werden voorgesteld aan de spelers, regisseur en scriptgirl en konden een avond meekijken. Er was net een goed ontvangen toneelstuk afgerond en het was tijd voor een nieuw stuk. Dat betekende eigenlijk een cyclus van bijna een jaar waarbinnen het stuk vorm kreeg, het script geschreven werd en het stuk werd ingestudeerd en uiteindelijk opgevoerd.
De spelers en wij dus ook kregen een opdracht, bereid een solovoorstelling van 10 minuten voor. Je kon zelf bedenken waar het over ging. Je had een week de tijd.
Tja, dat was wel een opdracht hoor. Ik zat ook nog op school en had het best druk. Uiteindelijk is het zondagavond, nog twee dagen om het te schrijven en in te studeren. Maar ik had echt geen idee. Ik zat achter een leeg vel op de computervolkomen blanco.
Achter mij stond de tv aan en ineens trok iets mijn aandacht, een reportage over reageerbuisbaby's.
Tijdens het kijken en luisteren kreeg ik een idee. Ik schreef het helemaal uit.
Maandag overdag leerde ik het uit mijn hoofd, tussendoor nog even bij vriendin E twee reageerbuisjes opgehaald en naar school.
Ook dinsdag nog even het een en ander herhaald.
Het maakte uiteraard niet uit of ik het iets anders zou zeggen of nog meer improviseerde, het was immers een solo.
Ik kwam op, had een lange jas geprepareerd met een kunstroos (nu met een andere functie)
En daarin dus ook de reageerbuisjes.
Helaas heb ik de tekst niet onthouden en kan ik die ook niet terugvinden.
Het begon in ieder geval dat ik aan het graf van mijn moeder sta, feitelijk wees ben omdat ik nooit mijn echte vader had leren kennen, moeder een BOM (Bewust ongehuwde Moeder) was en dus ook niet mijn vader had gekend. Eén van de kernzinnen was. Jouw vader, die staat op de kast. En dat was ook zo want daar stonden de (uit mijn jas haalde ik dan de reageerbuisjes en liet die aan het publiek zien) de solo eindigde met het gooien van de roos in het graf.
Het had succes, ik kreeg van de spelers een ovationeel applaus. Hoeveel impact het had merkte ik bijna een jaar later, toen het stuk Nachtschade in première ging, waar ik ook aan meegeschreven heb om het vak te leren van een bevlogen regisseur. Eén van mijn medespeelsters kwam naar mij toe en vroeg of ik het niet vervelend vond dat mijn ouders niet in het publiek zaten. Ik gaf als antwoord dat mijn moeder er wel was maar dat mijn vader er niet zo van hield. Stomverbaasd keek zij mij aan en zei: "maar jij bent toch een reageerbuisbaby?"
Ik heb zelden zo ontspannen een première gehad.
Ik heb een hele leuke tijd gehad bij BTGM. Waarom het stopte is een ander verhaal en dat zal ik in de toekomst nog wel delen.
We hebben onszelf in ieder geval vereeuwigd bij het vijftienjarig bestaan van BTGM.
We hebben een CD opgenomen met de succesnummers van die vijftien jaar
Omdat we natuurlijk al een stukje onderweg zijn in 1974
behandel ik de maand januari in één blog.
Wat gebeurde er zoal in januari 1974?
Op 1 januari heeft Nederland een nieuwe grote gemeente bij namelijk Zaanstad. De gemeenten Zaandam, Koog aan de Zaan, Zaandijk, Wormerveer, Krommenie, Assendelft en Westzaan vormen die en houden op te bestaan als Zelfstandige gemeenten. Ook Zaanstad bestaat dus 50 jaar.
We kijken naar de eerste aflevering van de Film van Ome Willem.
Er worden ook nog wat nu bekende Nederlanders geboren.
04-01 Roel C Verburg cabaretier,
08-01 Pieter Omtzigt, later bekend van de functie elders,
18-01 Arie Boomsma, fitness goeroe
26-01 Kim van Kooten, schrijfster, actrice
28-01 Ramsey Nasr, Nederlands acteur (Oogappels) dichter en schrijver.
Januari begon guur met op 2 januari een temperatuur van -2.3 graden maar half januari was het alweer 10.5 graden.
Maar we verwarmden ons aan de nummer één van dat jaar in de top 40 lijst van de eerste week van januari.
"t is weer voorbij, die mooie zomer van Gerard Cox. Op dat moment al dertien weken in de lijst en hij zal tot 19 januari op één blijven staan.
Gerard Cox ook vijftig jaar (84) later nog steeds actief en heeft een behoorlijke carrière gemaakt na deze nummer één.
We zien in de eerste maand de volgende nieuwkomers binnen komen:
Week 1
Nummer - Artiest
Miss wonderfull- Wally Tax
Someday somewhere -Demis Roussos
Do you wanna dance - Barry Blue
Week 2
Nummer - Artiest
Rock & Roll - The Cats
Baby Blue - George Baker selection
is everybody happy - Jackpot
Oh lonesome me- The walkers
Silverboy - Cherrie van Gelder-Smith
Week 3
Nummer - Artiest
The most beautiful girl in the world - Charlie Rich
Jailhouse rock - Elvis Presley
Don't Break this Heart - Jack Jersey
Dan the banjo man - Dan the banjo man
Meer - Jan van Veen
Thanks for saving my life - Billy Paul
Nieuwe nummer 1:
Dirty ol' man - The three degrees
Deze groep bestaat ondertussen ruim 60 jaar en heeft al dertien verschillende samenstellingen met zestien verschillende vrouwen gekend.
Week 4
Nummer - Artiest
Den Uyl is in den Olie - Vader Abraham en Boer Koekoek
Mrs Vandebilt - Paul Mcartney
Teenage rampage - The Sweet
Behoorlijk veel Nederlandse invloed in het begin van 1974.
Uiteraard aandacht voor de oliecrisis die begon in het najaar van 1973, die eigenlijk een olieboycot was van de Arabische staten tegen voornamelijk Westerse landen vanwege het steunen van Israël tijdens de Jom Kippoer oorlog.
Er zouden eindeloze autoloze zondagen volgen waarvan de laatste op zes januari 1974 was. Het leverde Vader Abraham een dikke hit op.
Ondertussen maakte ik ook kennis met David Bowie, Genesis, King Crimson, Lou Reed, Roxy Music
Het is het jaar waarin ik ging werken, eerst nog na school, later helemaal, ik was 15 jaar en zag er zo uit.
Ik zat in het 3e jaar van de Breitnermavo, gelegen in de Watergraafsmeer, vlakbij het Amstelstation. Ik was niet erg geïnteresseerd in school, alhoewel ik het best had gekund. Ik was meer sociaal bezig, erg gefocusseerd op gezellig samen zijn.
Ik was bijna nooit een avond thuis, altijd weg of onderweg.
De Breitnermavo, houten barakken, die er al lang stonden en waar van tijd tot tijd over nieuwbouw werd gepraat op dezelfde plek of op een andere plek. Die nieuwbouw is er uiteindelijk ook gekomen in de Bijlmermeer.
Ik had geen zin in les maar was wel graag op school, meestal bij de conciërges of naast de school, lekker in de zon in de tuin van het CASA 400 hotel dat naast de school stond. uiteraard was ik er wel bij als er iets georganiseerd werd, schoolfeesten of de eerste leerlingenstaking die protesteerde tegen het gedrag van één van de docenten die ons uitschold voor stomme koeien en er altijd, als de les net was begonnen er een rijtje mensen uitstuurde waarvan hij dacht dat ze toch niet mee zouden doen. Daar was ik altijd bij.
Iets wat in mijn nadeel sprak was dat mijn oudere broer ook op deze school had gezeten. We schelen zeven jaar dus toen ik kwam was hij er net drie jaar vanaf. Hij had wel echt indruk gemaakt want bij het noemen van mijn naam werd ik altijd direct geassocieerd met hem en vooral hoe goed hij het deed. Ik vond dat verschrikkelijk. Het is iets dat ik altijd onthouden heb en dat daarom ook nooit deed bij mijn leerlingen toen ik zelf docent was.
Ik was erg in politiek geïnteresseerd, ook niet gek natuurlijk met het meest linkse kabinet dat er was onder leiding van drs Joop den Uyl en een vast huis uit rood nest. Mijn vader en broer hadden veel discussies en daar mocht ik mij graag in mengen.
drs Joop den Uyl
Met dit als achtergrond gaan we het dit jaar dus hebben over 1974. Elke maandag een aflevering met dit logo
En aan de hand van de top 40 van dat jaar.
Want ja muziek is en blijft mijn tweede natuur.
Ik leerde in 1974 heel veel nieuwe muziek kennen bij vrienden en kennissen thuis en luisterde ook naar de top 40 en keek naar toppop waar veel muziek ook niet aan bod kwam. Ik denk aan Santana, Quicksilver messenger service, CSNY en nog vele vele anderen.
Ik hoop du t u plezier heb bij het lezen, ik in ieder geval wel bij het maken van deze blogs en het helpt mij bij het scherpen van de geest en herinnering.
Een week of twee geleden viel er in de elektronische brievenbus een mail van Oad met de uitnodiging om een cruiseschip waarmee zij rondvaren te bekijken.
Oad boekt reizen voor Feenstra Rijn Lijn cruises, cruises over de rivieren in Nederland, België en Duitsland
U begrijpt natuurlijk dat ik, sinds ik een cruise gemaakt heb, in de belangstelling sta van iedereen die maar een bootje heeft om deze te bezoeken met koffie en cake.
Doorgaans vallen die uitnodigingen op werkdagen want ja ondanks dat ik al 65 ben, ben ik nog niet met pensioen en kan dus niet altijd.
Deze keer viel het echter in de voorjaarsvakantie en was de aanlegplaats ook nog in één van mijn geliefde Hanzesteden Deventer.
Ik vroeg vriendin J. mee, zij heeft immers dezelfde cruise-ervaring als ik, houd ook van een bakkie doen en vind Deventer ook altijd leuk.
Uiteraard was het een hele reis, we gaan met het openbaar vervoer namelijk maar dat is over het algemeen goed te doen en ongeveer 2 uur behoudens oponthoud wanneer er aan de rails gewerkt wordt. We maken gebruik van samenreiskorting en laat de NS dat nu net veranderd hebben. Ook daar had ik een mail over gekregen. Ik snap het uitgangspunt van de NS maar ze hebben het er echt niet makkelijker op gemaakt. Even wennen volgens de conductrice.
In het Noord-Hollands Dagblad stond deze strip erover.
Reve zou zeggen: "Het is niet onopgemerkt gebleven"
Nou ja rond kwart over elf liepen we het station uit, langs het theater de Brink over en zo naar de machtige prachtige IJssel waar inderdaad OAD ons uitnodigend ontving met een groot spandoek. Het schip was de Johann Strauss.
We werden zeer vriendelijk ontvangen door het OAD personeel en door verschillende personeelsleden van het schip.
Na zo'n lange reis besloten we eerst maar even koffie te drinken in de gezellige bar van het schip.
Koffie was prima, het gebak in veelvoud aanwezig en toch, mmm, we keken elkaar eens aan en hadden iets van ... tja wat.
We gingen rondkijken het schip en de eerste hut die we zagen was een prachtige hut, ruim opgezet met een inloopkast ,goede douche met douche deur, raam dat open kon en een zitje. Prima te doen.. dit was een suite en uiteraard gelijk de duurste hut van de boot. (hier zitten er slechts twee van op het schip gemiddelde prijs € 2140 voor een reis van 8 dagen alles inclusief.)
Daarna werden de hutten kleiner, bedompter en een douchegordijn in plaats van een deur. Er hing een benauwde sfeer.
Ok toegegeven wij zijn ongelooflijk verwend op de vorige cruises, het heeft ons aan niets ontbroken en misschien zou dat hier ook zo zijn maar het voelde niet fijn. En j, we zijn beiden zeer sfeer gevoelig dat bleek wel.
Dus nog maar een bakkie koffie en dan meer even het Bussink koekhuis winkeltje aandoen.
Daarna heerlijk geluncht bij Goesting op de brink
Daarna nog even een rondje kleine straatjes en genieten van het onverwacht prachtige weer en weer naar het station.
Uiteindelijk was het een heerlijk dagje uit en zijn we weer meer te weten gekomen over cruiseschepen en ook over onszelf.
Gloria Estéfan, zoals zij bij ons bekend is geworden. Eigenlijk is haar volledige naam Gloria Maria Milagrosa Fajardo Garcia maar nadat zij trouwde met Emilio Estéfan JR werd het dus een stuk korter en beter als artiestennaam.
Soms draagt zij ook de titel Queen of Latin Pop en dat mag ook best als je 150 miljoen platen wereldwijd hebt verkocht.
Haar succesvolste jaren waren in de 80 en 90 jaren van de vorige eeuw maar zij heeft wel als voorbeeld gediend voor Shakira en Jennifer Lopez.
Toen zij op de toppen van haar kunnen was en gewild door de hele wereld veel tournees maakte raakte zij betrokken bij een ongeluk met de tourbus die door een tractor werd geraakt. Zij brak haar rug en had een zwaar beschadigde ruggengraat. Er werd voor haar leven gevreesd en uiteraard werden alle tourneedata in de VS en Australië gecanceld. Zij bleef leven, vocht terug en was een jaar na het ongeluk alweer zo ver dat zij kon gaan zingen en optreden.
Zij maakte opnieuw platen en had hits maar ze evenaarde nooit meer het succes van het begin. In Nederland was ze een graag gezien gast en het tekent dan ook wel dat naast Broadway alleen Nederlandse producenten als enige het hebben gaangedurfd om de musical over haar leven On your feet in ons land uit te brengen. De musical heeft heel succesvol in Utrecht i het Beatrix theater gestaan en is uiteraard door Gloria en Emilio bijgewoond tijdens de première.
Emilio was bandleider van de Miami sound machine, een band die Spaanstalige nummers en Cubaanse originals zong. In 1977 trad Gloria op tijdens een Cubaanse bruiloft waar ook Emilio was. Hij raakte onder de indruk van haar en vroeg haar als zangeres bij de MSM. Samen besloten zij Engels materiaal te gaan schrijven. Met die sound bereikte zij succesin Europa en later ook in de VS. Dr Beat en Conga waren de grote hits uit het begin. Daarna werd de band alleen begeleiding en dat resulteerde in de eerste hit van Gloria Estefan die bovenaan prijkt. Can't stay away from you. Een wereldhit en wat een mooie plaat.
Het kan dan ook geen kwaad om deze nogmaals te beluisteren.
Heeft hij in de top 2000 gestaan. jazeker.
Niet erg lang en niet heel hoog.
In de allereerste van 1999 meteen de hoogste positie namelijk 656. Daarna nog in de jaren 00,01,02 en voor het laatst in 03.
Het is vakantie en dus tijd om weer eens wat andere steden en musea te bezoeken
Deze keer werd het Utrecht en de tentoonstelling "Op Scherp" in het Centraal museum.
Ik had er wat foto's gezien en het trok mij enorm aan.
Prachtige realistische schilderijen nageschilderd van foto's of in ieder geval met een blik op de tijd waarin het werd geschilderd. Het heet dan ook fotorealisme of ook wel fotografisch kijken.
Eind jaren 60 ontstaan in voornamelijk Amerika maar wel overgewaaid naar Europa en daar als kunstuiting herkend en erkend na grote tentoonstelling in onder andere Duitsland. De toenmalige directeur Hedendaagse kunst-Utrecht Wouter Kotte startte met het verzamelen en toen nog redelijk goedkoop aankopen van deze werken die later werden onder gebracht bij het Centraal Museum.
Deze collectie is over de hele wereld gereisd en nu sinds kort weer in het eigen museum te zien nadat dit gerenoveerd en opnieuw ingericht is.
Voor mij was het museum helemaal nieuw, ik was er wel regelmatig langsgelopen maar nooit binnen geweest. Ik moet zeggen wel een prettige kennismaking hoor.
Ik ben een fervent bezoeker van Museum More in Gorssel waar veelal ook realistische kunst hangt.
Dit is een voorbeeld van de kunst die in Utrecht hangt.
Je gelooft niet wat je ziet maar dit is dus geschilderd.
En ook dit prikbord met brief is nageschilderd (Olieverf op doek)
Ook andere kunstvormen waren er aanwezig.
Zoals wijn na een feestje
En deze mevrouw ....
Je schrikt echt als je de hoek omloopt en je stuit op deze mevrouw in deze toestand, even denk je toch dat er iemand niet goed geworden is. Zo levensecht was het.
Kortom er was genoeg te beleven op deze tentoonstelling en ik raad hem ook van harte aan. Er hangen juweeltjes van schilderijen en ik heb toch ook maar het boek dat bij de tentoonstelling hoort meegenomen.
Verder was het een prettige middag en een fijn weerzien met Utrecht, geboorteplaats van mijn moeder.
In de kast bevinden zich ook formulieren en het is altijd leuk om daar door heen te bladeren.
Zo kwam ik bijvoorbeeld allerlei wetenswaardige papieren tegen zoals bovenstaande.
Dit is een origineel urgentiebewijs uitgegeven door de gemeente Amsterdam en bureau GDH (Gemeentelijke dienst Herhuisvesting)
Deze is afgegeven op mijn 26e verjaardag.
Waarom vroeg ik mij af, ik woonde inmiddels op de Haarlemmerdijk en huurde dat van een particulier. Voor een prijs onder de huurnorm zodat ik geen vergunning nodig zou hebben. Zeer waarschijnlijk was het een vooruitziende blik omdat de gemeente bezig was de huizen op de Haarlemmerdijk aan te kopen om deze te gaan renoveren.
Uiteindelijk is ze dat gelukt na 5 jaar en werd er onderhandeld over een ander, nieuwgebouwd huis in Amsterdam Oost dat ik in 1991 dan ook daadwerkelijk betrok.
Daar is deze woonvergunning dan weer van. Zoals je ziet kost het steeds weer geld, de zogenaamde leges, wanneer je verhuist binnen de stad.
Deze vergunning geeft toestemming om van de Haarlemmerdijk naar de Pieter Vlamingstraat te verhuizen.
Amsterdam heeft overal van die vergunningen voor. Ook gedogen zij soms woningen.
Deze brief, ooit gekregen na het kraken van een woning, maakten de vorige twee overbodig. Geen woonvergunning en ook geen urgentiebewijs en dus ook geen leges. Kennelijk had de stad in 1981 minder hard geld nodig.
Ik kwam de formulieren per toeval bezig bij het opruimen van onder andere de kast en er zijn een groot aantal formulieren die ik aan het digitaliseren ben net zoals de vele foto's die ik tegengekomen ben en ik kan u vertellen dat is best nogal een klus. Ik vermoed zomaar dat ik er in mijn blog regelmatig op terug zal komen.
Ik heb dit weekend weer genoten van de wereldkampioenschappen afstanden op de schaats.
Omdat het in Calgary, the Olympic Oval, was konden wij in Nederland het in de avonduren volgen.
Dat ik van schaatsen houdt mag u al bekend zijn zie bijvoorbeeld deze blog Schaatsen
Natuurlijk spelen de Nederlandse mannen altijd een grote rol bij deze afstanden maar sinds Sven Kramer niet meer schaatst is dat toch wel minder geworden. er was niemand die zich zo kon focussen als hij althans niet in Nederland.
In Amerika is er één die dat wel kan. Het fenomeen Jordan Stolz. Voor het eerst echt in de picture vorig jaar in Heerenveen bij de afstandskampioenschappen per afstand in 2023. Niemand kende hem nog echt, Het was bekend dat hij een contract had getekend bij Team Albert Heijn Zaanlander tot 2025 maar dat was het wel. Jordan is nog heel jong, op dit moment nog maar 19 en geboren in mei 2004. Hij kan dus nog best lang mee.
Jordan Stolz en Jillert Anema
In Heerenveen (2023) gaf hij direct zijn visitekaartje af en werd maar liefst op de drie korte afstanden 500, 1000 en 1500 wereldkampioen.
En zoals je al ziet op het kaartje, hij deed dat dit weekend in 2024 nog eens dunnetjes over.
Zowel dit jaar als vorig jaar kwam de concurrentie niet in de beurt en was onze nationale trots Kjeld Nuis blij met een bronzen en een zilveren plak.
Dat gaat wat betekenen op de Olympische spelen die in 2026 in Italië worden gehouden. Het grootste aantal schaatsmedailles ooit gewonnen door een langebaanschaatser op één Olympische spelen is nog steeds vijf door, ook een Amerikaan, Eric Heiden, die het presteerde in 1980 (Ook in Calgary) om de 500, 1000, 1500, 5000 en 10000 meter te winnen. Niemand gelooft echt dat dat nog eens zal gebeuren....maar met dit fenomeen. Wie weet?
Stolz wil zich hier ook in bekwamen en gaat daarom weer een stunt uithalen tussen 7 en 10 maart in Inzell. Eerst zal hij meedoen aan de WK sprint en direct daarna aan de WK allround. Hij heeft al een paar 10 kilometers geoefend dus wie weet.
Wat maakt hem zo goed. Hij kan heel goed met de hoge snelheden die hij rijdt omgaan, hij schaatst meer dan 60 km per uur op zo'n klein afstand en houdt zich dan ook in de bochten staande en laat de snelheid niet wegglippen. Hij vouwt zich als het ware op en behoudt dan zijn snelheid.
Hij is regelmatig in Nederland te vinden en logeert dan bij Tjerk de Boer in Weidum, waar hij liters melk drinkt en kattenkwaad uithaalt. Hij is een echt onderdeel van Team Zaanlander volgens trainer Anema
Overigens was er meer nieuws van Team Zaanlander vandaag, de golden girl van dit team Irene Schouten, goed voor 3 gouden en een zilveren medaille dit weekend, stopt per direct met schaatsen. Ze liet dit gisteren al een beetje doorschemeren. Ze heeft alles gewonnen wat er te winnen valt alleen nog geen Elfstedenkruisje, volgens eigen zeggen.
In de landen om ons heen wordt door middel van verschillende wedstrijden de inzendingen voor het Eurovisie songfestival gekozen zag ik via verschillende meldingen op social media.
Uiteraard hoeven wij dat niet te doen, wij hebben immers Joost Klein en ik heb geen idee of zijn lied al bekend is.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik er niet meer zoveel mee heb. Vroeger vond ik het altijd wel leuk, waren in mijn herinnering de liedjes ook aardiger, werd er met een groot orkest gespeeld waarvan de dirigent steeds wisselde want ieder land nam zijn eigen muziekleider mee.
Het spannendste blijft toch de puntentelling en die kijk ik ook altijd wel mee.
Maar drie avonden achter elkaar vind ik ook wel een beetje overdreven en dan vaak ook hele slechte liedjes.
Ik weet dus dat het in Malmö Zweden is in de Malmö Arena dit vanwege de 2e keer dat Loreen het festival won.
Het is al de zevende keer dat Zweden dit festival organiseert, het is immers 50 jaar geleden (1975) dat ABBA voor het eerst voor Zweden het festival won (Brighton UK- 3e plaats Mouth and McNeal voor NL)
Uiteraard zal daar dan ook veel aandacht aan geschonken worden.
Het festival is dit jaar verdeeld over de dagen 7 mei, 9 mei en 11 mei de grote finale.
Er zullen dit jaar 36 landen deelnemen en voor het eerst sinds 1993 zal Luxemburg daar weer bij zijn. Zij hadden zich sinds 1994 uit protest tegen de nieuwe regels teruggetrokken nadat zij, als slecht-scorend land, niet mee mochten doen. Zij hebben dit protest tot 2024 volgehouden. In de beginjaren van het festival hebben zij het toch al vijf keer gewonnen en niet met de minste zangeressen dacht ik zo.
Het mooiste lied dat er gewonnen heeft en nog altijd mijn favoriete winnaar.
Alexander Rybak - Noorwegen.
Winnaar 2009 in Moskou met Fairytale.
2e deelname 2018 in Lissabon met That's how you write a song.
(EDE6E27C418C2C751E30584F221A1EC4).jpg)
.jpg)
