Serie de kast # 31
Aan de kast hangt een icoon uit de jaren vijftig/zestig.
Het zogenaamde ban the bomb teken, het is eigenlijk afkomstig van het CND Campaign for Nuclear Disarmerment een in 1956 opgerichte organisatie die tussen 1958 en 1965 wereldwijd grote marsen organiseerde tegen het gebruik van de nucleaire bommen ofwel de atoombom.
Zij hebben dan ook dit symbool bedacht dat ook wereldwijd hetzelfde was.
Het symbool heeft de N en de D in zich die staan voor Nuclear Disarmement en zo heeft Gerald Holtom, de ontwerper dat ook bedacht. Hij is geïnspireerd door een tekening van Goya.
Op zijn kop gezien vormt het een levensboom, het symbool van hoop en herrijzenis.
Op zijn kop gezien vormt het een levensboom, het symbool van hoop en herrijzenis.
Het teken ging een tweede leven leiden in de late jaren zestig toen Amerika diep in het Vietnam conflict zat. Wereldwijd werd het teken gebruikt als protest tegen de oorlog en de oproep aan Amerika om deze oorlog te stoppen.
De hele vredesbeweging omarmde het symbool en het werd nu echt het teken voor vrede en antimilitarisme.
Ik zag het van kleins af aan, oudere broer en zus die al wat meer van de wereld wisten, overal pukkels met allerhande opschriften en buttons meestal gekocht bij de legerdump van Loe Lap.
Toen ikzelf naar de middelbare school ging en dus ook meer interesse en politiek kreeg en ontwikkelde werd voor mij ook het teken iets waar ik mij mee verbond.
Dagelijks zagen we de ellende van de oorlog op tv en werd er meegedeeld hoeveel jongens er weer waren gestorven (body count)
Toen ik een opdracht kreeg voor handenarbeid waarbij ik een figuur moest tekenen en daarna in ijzer moest maken waarbij je dan onder andere solderen leerde koos ik voor het teken.
Het werd uiteindelijk een ketting met het teken maar volgens de docent was het idee prima maar de uitwerking niet geweldig, ik kreeg een onvoldoende.
Het teken heeft zijn waarde echter niet verloren voor mij.
Degene die aan de kast hangt is degene die ik op school altijd liet zien als ik verhaalde over die tijd. Een mooi teken en toch een fijne herinnering
Geen opmerkingen:
Een reactie posten