Ik heb een groot aantal favoriete schrijvers, zowel Nederlands als buitenlands.
Ze hebben mij gevormd vanaf het moment dat ik kon lezen en merkte dat ik dat heel graag deed tot de dag van vandaag. Ik lees nog steeds heel graag en verzamel informatie over de schrijvers en sla die op in mijn hoofd of soms op de pc.
Eén van die schrijvers is JJ Voskuil ofwel Han Voskuil. Zijn allereerste boek was Bij nader inzien. Dat vond ik een moeilijk en niet heel toegankelijk boek. Tot ik later de prachtige serie van Frans Weisz zag en vooral de muziek van die serie. Ik heb die CD nog steeds. Ik heb het nog een keer gelezen en maakte kennis met Maarten Koning.
Maarten Koning is het alter ego van JJ Voskuil en zal later in zijn carrière een belangrijk personage worden.
Wie was Voskuil:
Hij is geboren in Den Haag op 1 juli 1926 en overleden door euthanasie op 1 mei 2008.
Hij heeft in het begin van zijn leven gestudeerd en daarna ook verschillende banen gehad. In zijn studietijd heeft hij gewerkt als student assistent bij het Beerta instituut, halve dagen zodat hij zijn eerste roman kon afronden (Bij nader inzien dus) Als zijn studie klaar is vertrekt hij onder andere naar Straatsburg om daar optreden als vertaler bij de EGKS (voorloper van de Europese Unie). Hij is ook nog leraar aan de kweekschool en hij werkt bij de PC Hooft-commissie.
Op 1 juli 1957 treedt hij in dienst bij het Meertens-Instituut, geleid door P.J Meertens die hem ook zelf gevraagd heeft in dienst te treden. Meertens blikt alvast vooruit en wil hem zijn opvolger maken. Uiteindelijk gebeurt dit niet want ondanks dat hij wel wetenschappelijke beschouwingen schrijft, wil hij geen proefschrift schrijven en kan dus niet promoveren. Uiteindelijk zal Dick Blok Meertens opvolgen en Voskuil werd het hoofd van de afdeling Volkskunde, Hij heeft exact 30 jaar bij het instituut gewerkt tot zijn pensionering middels vervroegde vut op 1 juli 1987.
Daarna begon hij aan de zevendelige romancyclus genaamd het Bureau, zijn magnus opus. Hierin beschrijft hij zijn eigen leven en carrière aan het Meertens instituut dat in deze boeken het J.P.Beerta instituut heet. Dan komt zijn alter ego Maarten Koning helemaal tot leven.
Vanaf boek 1 ben ik van Maarten Koning gaan houden en, omdat ik zelf heel lang op kantoren heb gewerkt, herkende de manieren waarop er met elkaar omgegaan werd. De kinnesinne en het drama, het meeleven met en het sporadisch vermengen met je privéleven sprak mij enorm aan omdat ik mij eraan kon spiegelen en relateren.
Nu zijn we bijna aan de voltooiing van de dagboeken van Voskuil waarvan het eerste deel Bijna een man heet.
Ook deze dagboeken, waarvan ik het eerste deel net in mijn bezit heb, spreken mij aan omdat ze minder gestileerd zijn dan bijvoorbeeld die van van het Reve en Büch en ze lekker weg lezen.
Ik kan Voskuil van harte aanraden voor lange donkere winteravonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten