Eurovisie gedoe
Ik realiseerde mijzelf dat ik niets over het noodlot dat Nederland, maar vooral Joost Klein, is overkomen in aanloop naar de finale van het Eurovisiesongfestival 2024.
Dat kwam uiteraard omdat ik meteen daarna op cruise ging maar toch.
Deze week werd er bekend dat de Zweedse politie de aanklacht tegen Joost heeft geseponeerd wegens gebrek aan bewijs. Datgene wat er direct door betrokkenen Joost en zijn manschappen maar ook door de Avro en Cornald Maas werd meegedeeld aan ons als kijkend publiek. Er was namelijk eigenlijk niets gebeurd.
Ik vind het wel bijzonder dat als je als uitvoerend producent (EBU) zo'n verregaand besluit neemt, namelijk diskwalificatie, je dan eerst verschuild achter het wachten op een politierapport en dan meteen duidelijk maakt dat jouw beslissing daar niet van hing en de diskwalificatie was gebaseerd op de regels.
Hierop hebben we dus maanden zitten wachten en als de uitkomst niet in je straatje past dan verberg je dus achter je regels.
Uiteraard was het veel beter geweest om Joost gewoon op te laten treden en dan, wanneer daar aanleiding voor geweest zou zijn, hem alsnog uit de eindlijst te verwijderen zoals dat bijvoorbeeld ook in de sportwereld gebeurt. Denk maar aan de zeven touroverwinningen van Lance Armstrong.
Er is maar één passend antwoord van de AvroTros op deze situatie en dat is volgend jaar niet deelnemen aan deze farce.
De claim die ze nu leggen met een gesprek met de EBU waarbij het moet gaan over de veiligheid van de deelnemers is natuurlijk maar een zoethoudertje.
Joost nog een keer laten optreden zou ook een idee zijn maar of je een artiest dit weer moet laten doormaken vraag ik mij ook af.
Uiteraard ben ik zeer benieuwd wat er uiteindelijk uit gaat komen alhoewel ik mij wel afvraag of ik mij in de oplossing ga vinden. Het leed is inmiddels al geleden, we zullen nooit weten of Joost heel erg hoog was geëindigd of niet.
En dat maakt het allemaal toch wat onverkwikkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten