Serie de kast #35

 Serie de kast #34: O.S. 1984

Boek uit de kast

Zoals al eerder gememoreerd, de Olympische Spelen van 1984 hebben een speciaal plekje in mijn hart.

Het waren de meest vrolijke spelen die we tot dan toe hadden gezien. De wereld leefde in meer of mindere mate in vrede met elkaar en iedereen leek zin te hebben in deze spelen.

De opening was in Hollywoodstijl, er kwam een jetpackflyer binnengevlogen en de kleindochter van Jesse Owens mocht de vlam binnendragen.

De sluiting was sensationeel met een  UFO achtig spaceship dat binnenkwam op de tonen van Also Sprach zaratrusthra zoals dat ook gebruikt was in SF films. Je zit in Hollywood of niet.

Er werden standaarden gezet waar wij er ook in Londen en Parijs voorbeelden van hebben teruggezien. Gebruik wat je hebt en ga geen nieuwe stadions gebruiken ofwel de compacte spelen.

Het mooiste was de breuk met het verleden waarbij alle atleten op hu beurt moesten wachten en dan gezamenlijk binnen moesten treden, dat duurde altijd uren. Nee zei men in L.A het is hun feestje vooral na al die zware wedstrijden. We laten ze gelijk en door elkaar binnenkomen. En dat was fantastisch om te zien. Iedereen door elkaar en dansen maar. daarnaast ook nog het overbekende reach out and touch tegelijk gezongen op vijf continenten waar de beelden van samen kwamen in L.A en als klap op de vuurpijl Lionel Richie met een spetterend optreden.

Voor Nederland waren het heel succesvolle spelen voor het eerst eigenlijk

Vijf gouden medailles, 2 zilveren medailles en 6 bronzen medailles.

De gouden medailles werden gehaald in disciplines waar we nog steeds goed in zijn. Namelijk roeien, zwemmen, hockey, atletiek en zeilen ( De allereerste windsurfmedaille ooit want nieuw op de spelen). We stonden dertiende in het eindklassement.

Wat de feestvreugde zeer verhoogde was het ochtendprogramma van de NOS met Koos Postema en Harmen Siezen met als hoogtepunt het onverwachte optreden van André van Duin als Meneer van Hepscheuten, de eigenaar van het huis waar de opnames werden gemaakt.  Volkomen verzonnen en Koos moest ook erg lachen.

Ik heb deze spelen heel intens beleefd en alles gekeken, ik woonde op dat moment in Almere en was door een rugblessure aan huis gekluisterd.

Na deze spelen heb ik ook het boek waar u de cover van ziet aangeschaft en dat zou mij later in het leven heel goed uitkomen.

Eén van de gouden medaille winnaars is namelijk Jolanda de Rover die een rugzwemster was en Goud won op de 200 meter rugslag en Brons op de 100 meter rugslag.

Zij is na haar carrière gaan studeren in Amsterdam en kwam zodoende bij mijn broer in de klas te zitten, Op enig moment hebben zij samen in een werkgroep gezeten en die hebben bij mij, toen ik allang weer was terugverhuisd naar Amsterdam, vergaderd. Toen ik thuis kwam en zij er nog waren heb ik de stoute schoenen aangetrokken en Jolanda een handtekening laten zetten in het boek bij haar foto.

Voor mij is dit boek nu ook goud waard, dat snapt u.

Jolanda heeft twee dochters gekregen met haar (ex) man Huub Toussant, Kira en Merel. Kira is in haar voetsporen getreden en is ook rugslagzwemster geworden. Zij heeft aan drie Olympische Spelen meegedaan maar geen medailles gewonnen.

In 2028 zijn de spelen nogmaals in Los Angeles, 44 jaar na dato. Ik kan nu al niet wachten, ik kijk er echt naar uit.