Serie de kast # 34

 Serie de kast #34 : Helmut Lotti.

Toen ik, na terugkomst uit Londen, de kast ging aanvullen met de gekochte brochures kwam ik deze ook tegen.

Op 20 maart 1999 ging ik samen met mijn moeder naar Carré om naar deze voorstelling van Helmut Lotti te gaan. Het zou later de laatste keer blijken te zijn want Helmut gooide het over een andere boeg, ging meer wereldmuziek maken na zijn klassieke periode. Jammer want ik/wij vonden dit nu juist erg mooi.

Was het de eerste keer dat wij Helmut zagen, nee zeker niet, We hadden ook al concerten van hem gezien in het Rai theater in Amsterdam maar ja carré is net iets chiquer. 

Ik weet eigenlijk niet hoe we erop kwamen. Ik ben geen liefhebber van soundmix shows of van talentenjachten. Ik heb dus ook niet de soundmixshow (1989) gezien waar Helmut Lotti tweede werd met een imitatie van Elvis Presley's My Boy.

Dat is wel waar de toen 19 jarige Helmut mee opviel en bekend werd. In België maakte hij vier Vlaamstalige albums waar hij best succes en hits mee had.

In 1995 maakte hij, geïnspireerd door Luciano Pavarotti, een concert met een symfonisch orkest waarbij hij licht klassieke nummers zong.

Dat werd zo een groot succes dat hij de CD Helmut Lotti goes classic opnam in de Antwerpse Koningin Elisabethzaal. (Bekend van het pianoconcours)

Dit leverde hem 12 keer platina op en de nu nog steeds best verkochte CD in België.

De CD en de bekende nummers hoorde ik wel en vond ik ook heel goed in het oor liggen, Ik had de winkel nog en we hebben er vele van verkocht.

Dus ja het was niet gek dat Mams en ik erheen gingen, mijn vader vond het overigens ook prachtige muziek maar was honkvast en wilde echt niet in een theater zitten. Hij was allang blij dat ik mijn moeder af en toe meenam.

Helmut Lotti is en was een ster in het zichzelf steeds opnieuw uitvinden. Hij staat in België al jaren aan de top en zijn publiek leeft intens met hem mee, drie huwelijken en één dochter.

Na zijn klassieke periode (vijf classic albums) ging hij door met Afrikaans, Latijns-Amerikaans, Russisch en Poprepertoire. Ook bracht hij een ode aan Elvis Presley waar hij ook in Amerika mee scoorde.

Op dit moment heeft hij twee projecten. Helmut Lotti goes Metal waarin hij hardrock nummers van Kiss, Deep Purple en vele anderen zingt.

Hij heeft sinds jaar en dag zijn eigen orkest, het Golden Symphonic Orchestra,

en is in die zin vergelijkbaar met onze eigen André Rieu.

Met dit orkest heeft hij na dertig jaar ook zijn classic concerten weer nieuw leven ingeblazen en daar gaat hij dit jaar weer mee op tournee.

Mijn moeder gaat het niet meer meemaken. En Ik, ik zie wel.

I was made for lovin you

Funiculi Funicula