Concertgebouw

 Concertgebouw Zomerconcert: Philippe Elan

Een van de zomerse genoegens zijn altijd de zomerconcerten in het Concertgebouw in Amsterdam. En of dat nou in de grote zaal is of in de kleine zaal, het blijft altijd even leuk en voelt als een echt uitje.

Beide zalen zijn prachtig en hebben een uitstekende akoestiek.

Door de jaren heen heb ik al verschillende mensen zien optreden tijdens de zomer want juist dan is het altijd een bijzonder gemêleerd gezelschap.

Van Jaap Reesema tot de Gebroeders Jussen  (Blog # 1). ik heb er van vele genoten.

Philippe Elan is een Franstalige artiest, geboren in Lectoure in Frankrijk, die in de jaren voor de liefde naar Nederland en hier een behoorlijke carrière opgebouwd heeft en ook een aardig aantal cd's en theatershows heeft gedaan.

Ik weet niet meer precies wanneer wij hem voor het eerst hebben gehoord of gezien maar we hebben hem in theatertours gezien met anderen samen waarbij Franse chansons werden gezongen, we hebben hem gezien in een show waar hij Liesbeth List, tegen het einde van haar carrière en leven, ontving en in een aantal andere shows.

Maar sinds twee jaar doet ook hij een zomerconcert in de kleine zaal  en altijd samen met Gregor Bak.

Gregor Bak kennen wij als voormalig televisiepresentator van de NCRV maar hij is ook muziekdocent geweest. Nadat in 2006 zijn contract niet meer werd verlengd is hij weer als pianist en begeleider van koren gaan optreden.

Hij heeft onder andere een seizoen samen met  Francis van Broekhuizen in het theater opgetreden in een erg leuke show en begeleidt en werkt sinds twee jaar samen met Philippe.

Die samenwerking blijkt wel een succes te zijn, ze hebben ook een cd uitgebracht genaamd Chansons die is opgenomen in het Concertgebouw.

Tijdens het concert vertelde dat hij een lied had geschreven voor zijn veel te jong overleden jongere broer. Dat lied heet Ik hoop het zo.

Dit lied heeft hij, samen met Philippe, vertaald in het Frans en dan is ook alleen de titel al weer prachtig "J'espere"

Hij droeg het op aan iedereen die een geliefde te vroeg verloren had. Dat op zich was al een cadeautje voor mij natuurlijk.

Tijdens de uitvaart van mij zus bleek dat ik, wellicht onbewust, de liefde voor Franse chansons met haar deelde. Veel van de muziek die werd gespeeld waren Franse chansons.

U begrijpt, ik heb alsnog de CD van Phillippe en Gregor, met J'espere erop aangeschaft.

Ook dit jaar was het dus weer een genoegen, om samen met vriendin J naar dit concert te gaan, waar we dan vooraf altijd eten bij ons geliefde restaurant Small Talk in de van Baerlestraat en ja, ook daar ben ik voor het eerst geweest eind jaren zeventig met mijn zus, die daar in de straat werkte toen de Amro Bank daar nog een filiaal had.