DDR middag

 In Beeld en geluid DDR middag 2024

Afgelopen zondag was het zover in museum Beeld en Geluid werd de DDR middag 2024 gehouden. Een samenwerking tussen Beeld en Geluid en het DDR museum uit Monnickendam.

Mijn fascinatie voor Berlijn begon denk ik op het moment dat we daar geschiedenislessen over kregen. Hoe bizar is het dat een stad door een muur in tweeën is gedeeld en waarvan de helft van de stad westers is en de andere helft communistisch en dat het westerse deel echt midden in een Russisch gebied ligt waardoor je er alleen met een vliegtuig kan komen want over land moet je steeds door grenzen heen waar je gecontroleerd wordt.

Wellicht daardoor ben ik pas, van 11-05-1989 tot en met 14-05-1989, voor het eerst in Berlijn geweest.

Het was een georganiseerde reis met een bus. Ik was samen met een oud collega en we vonden het best spannend.

We reden naar de grensovergang Helmstedt-Marienborg in Oost-Duitsland en werden daar, na een behoorlijke controle met paspoort en spiegels onder de bus, doorgelaten.

Een onderdeel van deze reis was één hele dag in Oost-Berlijn en de rest in West Berlijn. De dag in Oost-Berlijn werd gezamenlijk begonnen en geëindigd bij de metro overgang Friedrichstrasse (Tranenpalast). De metro stopte daar en dan liep je via een gangenstelsel waarbij je in het midden gecontroleerd werd door de SED en waar je West-Duitse Marken moest omwisselen in Ost Marken die je allemaal in Oost Berlijn moest uitgeven, weer naar buiten. Dan stond je in de Friedichstrasse vlakbij Unter den Linden en kon je de stad gaan bekijken.

Het was in het jaar dat de DDR 40 jaar zou bestaan en niemand wist natuurlijk wat er in de toekomst zou gebeuren. Toen wij er waren waren er de mei feesten en al een voorzichtig begin van de festiviteiten voor het bestaan van 40 jaar. Dat betekende dat er op Unter den Linden veel parades werden gehouden.

Wij zagen de FDJ er lopen. Het was mooi weer en we liepen vanaf Unter den Linden, langs de Humbold universiteit naar de Marx-Engels platz waar we zeker drie trabantjes zagen rijden en waar het Palast de Republik, een groot glazen gebouw, gevestigd was.

Omdat we het geld moesten opmaken zijn we een stube in gegaan waar het heel druk was met vooral heel veel FDJ leden. We konden met ze in gesprek en dat was leuk totdat er wat hooggeplaatste militairen binnenkwamen. Deze keken alleen maar rond en fronste hun wenkbrauwen. Direct daarop draaiden onze gesprekspartners zich om en werd er geen woord meer met ons gewisseld.

Mijn collega benauwde het zeer en zij wilde het liefst weer weg, ik vond het heel interessant en had nog wel uren willen rondkijken. Dat kon uiteraard niet want we mochten maar gelimiteerd daar blijven en dat was geregistreerd. Op de terugweg naar de Friedrichstrasse hebben we nog ijs aan een kar gekocht en omdat het geld op moest ook een aantal mensen getrakteerd op ijs.

Ik vond het bijzonder maar hoe bijzonder het was dat werd pas een paar maanden later duidelijk toen de muur, toch nog onverwacht, viel.

Nu kon ik zeggen, ik ben nog in de DDR geweest.

Daarna ben ik nog een groot aantal keren in Berlijn geweest, heb de veranderingen gezien en meegemaakt. Maar zo bijzonder als die eerste keer is het nooit meer geweest.

In Nederland heb ik het DDR Museum bezocht en dat weer naar aanleiding van een expositie in het Museum van de twintigste eeuw in Hoorn over de DDR. Daardoor heb ik ook kennisgemaakt met Friso de Zeeuw, de mede organisator van de DDR middag in Beeld en Geluid maar ook initiator en eigenaar van het DDR museum.

De middag was druk bezocht, werd gelardeerd met muziek van de Trabis

Verder werden er verhalen verteld over hoe het was door mensen die er gewoond, gewerkt en zelfs geboren waren.

Het was een hele leuke middag.