Londen dag 2: Windsor.
Toen ik gisteravond nog even de dag doornam en vooral de route heb ik ook nog even geprobeerd om online een kaartje voor de bezichtiging van het kasteel te boeken. Dat lukte niet, de eerstvolgende plek was pas op donderdag. Nou ja dacht ik dan doe ik dat daar wel als ik aankom.
Het ontbijt was uiterlijk tot 9.00 in de morgen gepland dus had ik toch maar wel de wekker gezet, was nergens voor nodig want ik was toch al eerder wakker. Had ik lekker geslapen. Nee, eigenlijk niet. Het was erg warm geweest 's nachts en ik had dus echt die fan wel nodig.
Daarnaast lag het bed echt niet lekker en was ik dus niet erg uitgerust.
Maar mijn suikerwaarde was wel prima dus dat pept mij altijd wel op.
Het ontbijt bleek in een soort uitbouw te zijn en, wel een verrassing, ik mocht kiezen welke toast en welke eieren ik wilde. Dat was beter en toen ook de koffie echt lekker bleek te zijn, zelf gezet namelijk en dat proefde je kwam de zon wel weer door. Ook nog even een vet vrij yoghurtje meegepikt.
Weer terug op mijn kamer even snel douchen, althans dat was de bedoeling, maar ja dat was ook geen succes. De straal bleek een zielig straaltje te zijn waar je nauwelijks nat van werd. dus dan maar ouderwets poedelen bij de kraan.
De reis naar Windsor kon beginnen. Ik wist dat ik eerst met de metro naar Paddington station moest, daar kaartjes kopen voor de trein naar Windsor en overstappen in Slough. Ik had geen idee of dat lang of kort zou duren een waar avontuur dus.
Op Paddington had ik eerst even wat moeite om de uitgang van de metro naar de treinen te vinden maar toen ik dat had gevonden was het ticket station ook gauw gevonden. Zou je denken. In de VK kent men geen NS maar zijn er verschillende particuliere treinlijnen met kennelijk eigen plaatsen op de stations.
Ik vond een kantoor van GWR (Great Western Airways) waar ik een retour kon kopen, inderdaad via Slough en die trein stond ook nog eens voor het kantoor te wachten.
De reis naar Windsor ging prima, de overstap stond goed aangegeven en ik was om even voor half elf in Windsor.
Eerste wat ik zag was een prachtige koninklijke locomotief. een prachtig exemplaar.
Even verder gelopen bleek het station een groot winkelcentrum te zijn geworden door de eeuwen heen. Druk en bezig.
Ik liep de straat op, de kant van het kasteel op en zag prachtige huizen en hotels.
Ik zag ook een kerkje en daar ben ik even naar binnen gegaan, heb kaarsjes gebracht voor al diegenen die er niet meer bij konden zijn en ben in een hoekje stil gaan zitten. Het was heerlijk, de serene stilte in dit oeroude gebouw voelde zeer prettig aan.
In de kerk was het rustig, buiten niet. er waren toch best veel toeristen op deze zonnige dag en dat maakte de straatjes wel druk. Ik liep naar het kasteel toe om een kaartje te kopen maar wat al wel opviel, geen lange rijen. Dichterbij gekomen zag ik ook waarom. Het kasteel was voor bezoek gesloten op dinsdag en woensdag. Daarom kon ik dus geen kaarten online bestellen. Ik besloot om het dorpje te gaan bekijken, ik had nog wel wat kleine boodschapjes nodig.
Heerlijk even gewinkeld en geluncht. Een bijzondere combinatie van ham, brie en cranberry's op zelfgebakken brood. Het was heerlijk maar iets teveel.
Ondertussen begon het iets te regenen maar ik zat heerlijk buiten onder de luifel dus niets aan de hand.
Toen het weer droog werd ben ik verder gegaan met onder andere een bezoekje aan de kerstwinkel die het hele jaar open is behalve vandaag natuurlijk.
Langzamerhand had ik het dorpje wel gezien en besloot weer terug te gaan naar Londen, wel iets eerder dan ik had gedacht waardoor er voor vanavond toch ruimte was om naar de film of toch nog een show te gaan.
Ik was er nog niet uit toe ik op Leicestersquare stond, eerst maar eens de bioscopen bekijken. Werkelijk geen enkele film die mij kon bekoren. Toen toch maar naar de half boot ticketshop om te kijken wat de aanbiedingen waren in de shows.
De shows zijn tegenwoordig nogal duur en je betaald al gauw meer dan 100 pond voor een plaats. Dat wilde ik niet. Moulin Rouge leek mij wel wat, maar ook die waren duur en zo kwam ik uit bij Mrs Doubtfire voor 37.50 pond nog wel te doen.
Weliswaar niet vooraan maar ach, het podium was goed zichtbaar volgens de verkopende dame.
Er was ook iets dat zij niet vertelde. Het bleek namelijk KIDS week te zijn en dat betekende dat elke betalende senior een kind tot 17 jaar gratis mee mocht nemen. Zo zaten er dus heel veel senioren in de zaal met evenzovele kinderen.
Dat was best luidruchtig.
Was het de moeite waard? Ja dat was het zeker. Erg leuke musical, goed vanaf de film naar het toneel gebracht. De plaats waar ik zat was ook prima, zicht was goed en alles op het toneel was goed te volgen. De hoofdrolspeler was uitstekend en alle cast leden verder ook, leuke liedjes en geen moment verveling.
Het publiek deed goed mee en werd daartoe ook door de spelers uitgenodigd.
Het begin was briljant waarbij de hoofdrol speler met heel veel accenten de mensen uitnodigt om de telefoon af te zetten. Het blijkt ook een onderdeel van de eerste scene te zijn en dat is knap gedaan.
Ook deze show was relatief gezien weer laat klaar (22.20) maar met een tevreden gevoel ging ik weer naar het hotel terug.
Daar was het nog steeds heel warm en dus de fan maar weer aangezet.
Even kijken naar de dag van morgen wanneer ik de Westminster abbey ga bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten